Stress is een natuurlijke reactie; het is een reeks fysieke en fysiologische reacties van het organisme, geconfronteerd met een bepaalde situatie, waarvan wordt gezegd dat deze stressvol is. Het kan iedereen treffen, meestal voor een korte periode. Stress wordt veroorzaakt door situaties die een "gevaar" voor het individu vormen. Deze stressvolle situaties kunnen verband houden met verschillende contexten, afhankelijk van de leeftijd van de persoon. Een situatie van chronische stress is echter pathologisch.
In alledaagse taal spreken we van positieve stress ( eustress in het Engels) of negatief ( distress ). Stress verschilt van angst, de laatste is een emotie, terwijl stress een reactiemechanisme is dat tot verschillende emoties kan leiden, waaronder angst.
Om te begrijpen hoe het werkt, moet u weten hoe u de werking van het adrenerge systeem (gewoonlijk het sympathische systeem genoemd ) moet decoderen, waarvan de neurotransmitters adrenaline en norepinefrine zijn.
Adrenaline speelt een rol bij angst, onrust en stress. Het wordt uitgescheiden als reactie op een staat van stress of als voorbereiding op fysieke activiteit, waardoor een verhoogde hartslag, een versnelde hartcontracties, een toename van de bloeddruk, verwijding van de bronchiën en leerlingen. Het speelt in op een behoefte aan energie, bijvoorbeeld om gevaar het hoofd te bieden.
Wanneer de afgifte van adrenaline of noradrenaline aanzienlijk toeneemt, of wanneer er te veel van in het lichaam aanwezig is (zelfs exogeen), kan dit hypertensie (arteriële hypertensie), aritmie veroorzaken hart of astma.
Oorspronkelijk is stress een nuttige reactie waarmee we ons dankzij bepaalde reflexen kunnen verdedigen tegen externe agressies. Slechts af en toe slaan deze mooie reflexen toe, wat leidt tot overdreven verwachtingen en reacties. De symptomen van stress treden dan op, die geleidelijk vervelend en zelfs invaliderend worden.
Een situatie van chronische stress kan als pathologisch worden beschouwd en kan leiden tot spijsverteringsstoornissen, hoofdpijn, slaapstoornissen, angst, slapeloosheid, depressie, musculoskeletale aandoeningen, hart- en vaatziekten, stoornissen hormonen, etc.
Bij mensen met astma kan stress er bijvoorbeeld voor zorgen dat astma-gerelateerde symptomen verslechteren. Hetzelfde geldt voor mensen die depressief, angstig of met psychische stoornissen zijn.
Een stressvolle gebeurtenis veroorzaakt een kettingreactie die in de hersenen begint en resulteert in de productie van cortisol door de bijnieren. Cortisol activeert in ruil daarvoor twee hersengebieden: de hersenschors, zodat deze reageert op de stressvolle stimulus (vlucht, aanval, immobilisatie, compensatie…) en de hippocampus , die de reactie zal kalmeren. Als de stress te groot is of als deze aanhoudt, kan de met cortisol verzadigde hippocampus niet langer zorgen voor regulering. Cortisol dringt de hersenen binnen en veroorzaakt een depressie. De getroffen gebieden zijn voornamelijk de hippocampus, de amygdala, de cortex cingularis anterior en de prefrontale cortex.
De vraag is of je een beetje of veel gestrest bent, met het risico om in chronische stress te vervallen. Stress treedt heel geleidelijk en verraderlijk op, we beseffen het niet altijd, tot een waarschuwing, die soms komt van degenen om hem heen. Maak dus de balans door uzelf de juiste vragen te stellen en identificeer de symptomen van stress . U kunt dan doorgaan met stressmanagement .
Stress veroorzaakt symptomen op drie gebieden :
